Het gebruik van meer empathisch en feitelijk taalgebruik helpt om patiënten te ondersteunen zonder onbedoelde negatieve connotaties te creëren. Mensen uit onze omgeving zijn zich daar niet altijd van bewust! Deze vormen van taalgebruik kunnen de ernst van de aandoening bagatelliseren en bijdragen aan stigmatisering. Door trivialiseringen te vermijden en de complexiteit en impact van een neurologische aandoening te erkennen, kunnen we helpen om de aandoening op een respectvolle manier te benaderen. Graag helpen wij u daarbij een handje op weg! Belangrijk is ook dat patiënten zelf ook het eigen taalgebruik even onder de loep nemen!.
Deze uitspraak reduceert je neurologische aandoening tot een eenvoudige hoofdpijn, minimaliseert en negeert de complexiteit en ernst van de symptomen, zoals misselijkheid, gevoeligheid voor licht/geluid, en aura’s.
2. Trivialisering: "Neem gewoon een aspirine."
Dit suggereert dat Neurologische aandoening gemakkelijk te verhelpen is met een eenvoudige pijnstiller, terwijl veel patiënten gespecialiseerde behandelingen nodig hebben.
3. Trivialisering: "Iedereen heeft wel eens hoofdpijn."
Hiermee wordt gesuggereerd dat de aandoening niets bijzonders is en vergelijkbaar is met gewone hoofdpijn, terwijl het een neurologische hersenaandoening is.
Dit minimaliseert de ernstige impact van de aanval en impliceert dat de patiënt gewoon moet blijven functioneren, ondanks de symptomen.
Dit maakt het probleem persoonlijk en legt de verantwoordelijkheid voor de pijn bij de patiënt, alsof ze overdreven reageren.
Positief alternatief: "Ik weet dat je aandoening echt overweldigend kan zijn. Het is oké om je gezondheid voorop te stellen en hulp te zoeken wanneer je het nodig hebt."
6. Trivialisering: "Rust maar even uit, dan voel je je beter."
Hoewel rust soms helpt, bagatelliseert deze uitspraak de ernst van de aandoening door het op te lossen met een eenvoudige rustpauze, terwijl de aandoening vaak meer dan alleen rust vereist.
Tip; zeg nooit tegen een Clusterhoofdpijn patiënt dat die moet gaan rusten want dat kan tijdens een aanval helemaal niet. Hij dient wel GErust te laten te worden.
Daarentegen hebben migrainepatiënten wél degelijk bedrust nodig!
7. Trivialisering: "Je hebt zeker weer een excuus om niet te werken."
Dit impliceert dat de patiënt de aandoening gebruikt om verantwoordelijkheden te vermijden, wat de ernst van de aandoening volledig negeert.
8. Trivialisering: "Dat kan toch niet zo erg zijn?"
Dit trekt in twijfel hoe ernstig de symptomen werkelijk zijn en toont een gebrek aan begrip voor de impact van je aandoening.
9. Trivialisering: "Je moet gewoon minder stressen."
Deze uitspraak legt de schuld bij de patiënt en suggereert dat aandoening volledig door stress wordt veroorzaakt, wat simplistisch is en geen rekening houdt met de neurologische aard van de aandoening.
10. Trivialisering: "Je overdrijft het, het is niet het einde van de wereld."
Dit ontkracht de ervaring van de patiënt en impliceert dat de symptomen niet zo ernstig zijn als ze worden beschreven.
11. Trivialisering: "Gewoon wat frisse lucht en je voelt je beter."
Deze uitspraak reduceert de aandoening tot een eenvoudig probleem dat snel kan worden opgelost, terwijl het vaak een complexe aandoening is met verschillende triggers en behandelstrategieën.
12. Trivialisering: "Weer last van je hoofd?"
Dit klinkt misschien onschuldig, maar door het te verwoorden als "weer", kan het de indruk wekken dat het iets kleins en repetitiefs is, in plaats van een serieuze medische aandoening.
13. Trivialisering: "Je moet gewoon leren omgaan met pijn."
Deze uitspraak suggereert dat de aandoening slechts een kwestie is van het verdragen van pijn, terwijl het een complex ziektebeeld is met verschillende symptomen en oorzaken.
Hoewel hydratatie belangrijk is, wordt hiermee gesuggereerd dat de aandoening te wijten is aan iets eenvoudigs als uitdroging, wat de ernst van de aandoening ondermijnt.
Dooddoener, deuren sluiten, communicatiestopper!!!
In een notendop:
Deze website maakt gebruik van cookies.