Histamine en hoofdpijn

Histamine is een biochemische stof (biogeen amine) die betrokken is bij verscheidene fysiologische processen. De stof speelt een rol in het maag-darmkanaal, fungeert als neurotransmitter in het centrale zenuwstelsel en heeft een functie in het afweersysteem. De chemische naam van histamine is 4-(2'-aminoethyl)-imidazol en de chemische formule is C5H9N3.

Histamine ontstaat door decarboxylering van het aminozuur histidine, een reactie die door het enzym L-histidinedecarboxylase gekatalyseerd wordt. Na synthese van histamine wordt het óf direct opgeslagen in bepaalde weefsels óf direct afgebroken en onwerkzaam gemaakt door Methylering tot 1,4-methylhistamine (gekatalyseerd door histamine-Nmethyltransferase, HNMT

Voorkomen en productie

Histamine komt voor in een aantal eiwitrijke, dierlijke voedingsmiddelen (zoals vis en visproducten). Ook bevindt het zich in levensmiddelen die verkregen worden door microbiële en biochemische processen, zoals bepaalde kaassoorten, ham, worst, zuurkool en bepaalde gistextracten. Histamine wordt niet afgebroken tijdens het koken, zodat de stof ook in gekookte levensmiddelen aanwezig kan zijn.

Werking

Histamine komt in het lichaam op een aantal plaatsen voor. De meeste histamine komt niet vrij voor in het cytosol, maar zit in speciale blaasjes in mastcellen (ook wel mestcellen genoemd) en in basofiele granulocyten. Mastcellen zijn gespecialiseerde cellen die zich bevinden in weefsels die in contact staan met de buitenwereld, dus in de huid, de longen en het maag-darmkanaal. In het lichaam wordt histamine uit de mastcellen en basofiele granulocyten vrijgemaakt in door immunoglobuline (IgE) veroorzaakte allergische reacties. Sommige medicijnen, zoals morfine en succinylcholine, kunnen histamine uit de opslagblaasjes verdringen. Er hoeft daarbij niet altijd sprake van een allergische reactie te zijn.

Daarnaast komt histamine in redelijk grote hoeveelheden in de hersens voor, waar het als neurotransmitter fungeert. Maar de hoogste concentratie van histamine zit in de longen. Histamine reguleert onder andere de slaapprocessen. Het is bekend dat bepaalde antihistaminica (stoffen die de werking van histamine tegengaan) sederend zijn. Vernietiging van histamine-producerende neuronen of inhibitie van de histaminesynthese zal er toe leiden dat men niet meer waakzaam is in onbekende situaties. Histamine leidt er juist toe dat men zeer waakzaam, alert en wakker is in dergelijke situaties.

Ook in het maag-darmkanaal komt histamine voor. Het is daar betrokken bij een aantal fysiologische processen zoals de maagzuurproductie.

In het lichaam werkt histamine op vier verschillende receptoren, die onder andere invloed hebben op de diameter van bloedvaten, de doorlaatbaarheid van bloedvaten voor plasma, de maagzuur productie en indirect verhoging van de adrenalineproductie. De door histamine geïnduceerde effecten zijn met antihistaminica slechts ten dele te bestrijden

Uitlokkende factoren

De aanvallen zouden mogelijk uitgelokt worden door alcohol, histamine of nitroglycerine. Het kan zinvol zijn tijdens een clusterperiode deze uitlokkende factoren te vermijden.

Histamine-intolerantie in het algemeen

Wanneer het gehalte aan histamine in het bloed sterk toeneemt, wordt normaal gesproken het teveel aan histamine snel en op een juiste manier afgebroken door verschillende enzymen in de darm, lever, milt en nieren. Het enzym diamine-oxidase (DAO) speelt hierbij de belangrijkste rol. Wanneer sprake is van een tekort aan dit enzym, om welke reden dan ook, kan de histamine niet snel genoeg worden afgebroken. Normaal gesproken zorgt de darm ervoor dat er niet teveel histamine in de bloedbaan komt. Bij een histamineintolerantie wordt deze niet goed door de darmwand opgenomen of afgebroken. Gevolg hiervan is dat de histamine vrijkomt in het bloed en zich verspreidt over het gehele lichaam wat vervolgens voor allerlei verschillende, soms ernstige klachten en symptomen kan leiden. Met een te hoog histamine niveau in je lichaam kan het bijvoorbeeld ook zo zijn dat patiënten moeilijker in staat zijn te denken en zich te concentreren.

Lichamelijke klachten en/of symptomen van een histamine-intolerantie:

Hartritme stoornissen, zoals extra slagen van het hart en/of een onregelmatige hartslag
Ademhalingsproblematiek, zoals een loopneus, verstopte neus, verkoudheid, kortademigheid en/of astma (op de laatste twee wordt later dit stuk dieper op ingegaan)
Huidklachten, zoals rode vlekken, netelroos en algehele jeuk
Hoofdpijn, migraine en/of duizelingen
Buikklachten, zoals diarree, constipatie, prikkelbaar darmsyndroom, brandend maagzuur, darmkrampen opgeblazen gevoel en opgezette buik. (Ook hierop wordt later in dit stuk dieper ingegaan)

Eventuele oorzaken van een histamine-intolerantie:

Een aangeboren afwijking, waarbij weinig of geen enzymen zoals DAO in de darmen worden aangemaakt
Door (teveel) alcoholgebruik en gebruik van bepaalde medicijnen. Deze zijn in staat de enzymen blokkeren waardoor er geen histamine kan worden afgebroken. Voorbeelden van medicijnen zijn: Acetylcystein, Ambroxol, Aminophyllin, Amitriptylin, Chloroquin, Clavulansäure, Droperidol, Isoniazid, Metamizol, Metoclopramid, Propafenon, Verapamil. De biogene aminen zoals histamine zullen hierbij niet in de darm worden afgebroken, maar in het bloed opgenomen en kunnen daardoor overal in het lichaam klachten geven.
Zweren in darm en maag. Hierdoor kunnen gemakkelijk bloedingen optreden waardoor de afbraak van histamine sterk verminderd wordt.

Histamine is een zogenaamd biogeen anime, een stof die van nature in onze voeding voorkomt. Andere biogene aminen zijn onder andere adrenaline, tyramine en fenylethylamine. Histamine is in principe een nuttige stof en speelt een rol in het maagdarmkanaal, fungeert als neurotransmitter in het centrale zenuwstelsel en draagt bij aan je algemene afweersysteem van het lichaam. Een teveel aan histamine kan echter schadelijk zijn voor het lichaam en normaal gesproken zorgen de darmen ervoor dat er niet te veel van de stof wordt opgenomen. Gaat hier echter iets mis, dan kan je histamine intolerantie of histamine overgevoeligheid ontwikkelen.

Deze producten zijn bijvoorbeeld aardbeien, schaaldieren, tomaat, alcoholische dranken en additieven". Andere voedingsmiddelen bevatten door het productieproces een grote hoeveelheid histamine zoals gegiste kazen, tamarisaus en zuurkool. Naast deze pseudo-allergieën hebben sommige personen ook nog te kampen met een lactose-, fructose- of nikkelovergevoeligheid. Ook mogelijke kruisreacties met pollen van bomen, grassen en onkruid kunnen een rol spelen.

Door een aangeboren afwijking kan het voorkomen dat er niet, of onvoldoende, enzymen in de darmen worden aangemaakt die histamine afbreken.

Door alcohol gebruik of de inname van bepaalde medicijnen kan het zijn dat de aanmaak van enzymen wordt geblokkeerd zodat histamine niet meer wordt afgebroken. Histamine wordt hierdoor niet meer in de darmen afgebroken maar worden opgenomen in de bloedbaan. Medicijnen die dit kunnen veroorzaken zijn: Acetylcystein, Ambroxol, Aminophyllin, Amitriptylin, Chloroquin, Clavulansäure, Droperidol, Isoniazid, Metamizol, Metoclopramid, Propafenon, en Verapamil.

Symptomen van een histamine allergie

Met een hoog histaminegehalte in je lichaam wordt het moeilijker om na te denken of je te concentreren. Ook kunnen paniekaanvallen voorkomen. Andere klachten die kunnen ontstaan zijn:

Hartritmestoringen, zoals extra slagen van het hart en een onregelmatige hartslag. 2. Ademhalingsproblemen, zoals een verstopte neus, een loopneus, verkoudheid of ademnood.
Huidklachten, zoals rode vlekken, jeuk en/of netelroos.
Hoofdpijn in de vorm van migraine of duizelingen.
Buikklachten, zoals diaree, obstipatie of het prikkelbare darm syndroom.

Bij histaminose is er eigenlijk voortdurend sprake van een verhoogde hoeveelheid histamine in het bloed. Dit kan ontstaan doordat het enzym Diaminooxidase ( DAO), dat verantwoordelijk is voor de afbraak van histamine, niet of niet voldoende wordt aangemaakt. Bij histamineovergevoeligheid treden reacties op na het eten van voedingsmiddelen die histamine bevatten of die histamine vrijmaken.

Histamine zou een rol kunnen spelen bij clusterhoofdpijn. Helaas is nog niet bewezen dat antihistaminica een doeltreffende behandeling vormen. Ieder mens heeft een bepaalde hoeveelheid histamine in zijn bloed. Het is een hormoon dat invloed heeft op de bloedcirculatie. Als er teveel histamine in uw bloed zit, dan zetten de bloedvaten uit en wordt het weefsel dikker. Uw lichaam zet op en dat is geen aangenaam gevoel . Dit geldt voor de huid, slijmvliezen maar ook voor gewrichten. Vooral weefsel dat al is aangetast reageert het sterkst.

Website door Livalos